Na starówce poruszając się wózkiem

Główna ulica Starego Miasta Kiejdan – Didžioji (Wielka) – (odcinek między ul. Senosios i ul. Josvainių) jest przeznaczona dla pieszych, turyści nie muszą tu martwić o ruch samochodowy (od czasu do czasu przejeżdża transport służbowy), mogą poruszać się swobodnie. Nawierzchnia drogowa – bruk. Toaleta publiczna (ul. Radvilų 9) – przystosowana dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Przechodząc przez ulice, trzeba będzie pokonać jeden schodek, wchodząc na inny chodnik. Pomimo że niektóre obiekty są w pełni dostosowane do potrzeb osób o ograniczonej możliwości poruszania się, podrużując samodzielnie należy uprzednio skontaktować się w celu uzyskania dostępu dla osób niepełnosprawnych, dlatego zalecamy podróżowanie z osobą towarzyszącą. Gorąco polecamy hotel-restaurację „Smilga”, kawiarnię „Svetainė”, które są przyjazne dla niepełnosprawnych. Trasa trwa od 2 do 4 godzin, w zależności od Państwa możliwości i zwiedzanych obiektów. Całkowita długość trasy wynosi ooło 2,5 km (łącznie z Muzeum-Galerią Janiny Monkutė-Marks).

[[#ex]]

Plac Starego Rynku i zespół synagogalny, aleja Senosios Rinkos 12

Najstarszy plac targowiskowy pochodzący z XV w. Zespół synagogalny składa się z letniej synagogi zbudowanej w XVIII w. (po pożarze w XVIII w. została przebudowana w stylu barokowym, obecnie działa szkoła plastyczna) i małej synagogi zimowej – Centrum Wielokulturowe organizujące wystawy celem zapoznania odwiedzających z historią wspólnoty żydowskiej w Kiejdanach. Czynne II–VI w godz. 10–17. Dostępny wjazd do Centrum Wielokulturowego (dawnej małej synagogi zimowej), do zwiedzania otwarte pierwsze piętro. Wielką synagogę można obejrzeć jedynie od zewnątrz, obecnie funkcjonuje tu Szkoła Plastyczna. Na Placu Starego Rynku – nawierzchnia brukowa i nierówna ścieżka.

Ulica Czesława Miłosza

Laureat Literackiej Nagrody Nobla (1911–2004) urodził się i dzieciństwo przeżył w rejonie kiejdańskim, w dolinie Niewiaży, dlatego ulica wzdług Niewiaży otrzymała imię Miłosza. Tu stoi krzesło ku jego pamięci, zwane ,,Milošofonas“. Od ul. Č. Milošo zobaczymy najstarszy w Kiejdanach budynek, murowany kościół św. Jerzego (ul. Šėtos 10). Zbudowany został w połowie XV wieku w stylu gotyckim. Według legendy, kościół, w miejscu byłej świątyni pogańskiej, wznieśli krzyżacy po wycięciu puszczy. W latach 1549-1627 budynek zajęli protestanci. Kościół jest czynny podczas nabożeństw. Poruszać się chodnikiem.

Plac Wielkiego Rynku, pomnik Radziwiłłów

Dawny plac targowiskowy ukształtował się w XVI w. Pomnik Radziwiłłów pt. „Skrzynia” został wzniesiony w 2006 r. (autor A. Bosas). Dom szklarza z XVII w. (ul. Didžioji 4, 6)  to dom w stylu holenderskim o wyrazistym froncie. W jednym z nich znajduje się przytulna galeria sztuki-sklep „Stiklių namas” („Dom szklarza”). Ratusz, plac Wielkiego Rynku – renesansowy ratusz został zbudowany w połowie XVII wieku i jest jednym z trzech ocalałych ratuszów na Litwie. Działał w nim Magistrat, w podziemiu było więzienie, miejsce egzekucji. Obecnie w ratuszu znajduje się Urząd Stanu Cywilnego, można wejść do dziedzińca, który zdobią rzeźby i rokokowy zegar słoneczny z początku XIX w. Dziedziniec otwarty I–V w godz. 8-16, VI w godz. 9-15. W południowej części placu zachował się dom burmistrza J. Andersona. Nawierzchnia drogowa na placu – nierówna. Ulicą Radvilų, chodnikiem, ruszamy w kierunku kościoła ewangelicko-reformowanego.

Kośćiół Ewangelicko-Reformowany i Mauzoleum Książąt Radziwiłłów, ul. Senoji 1

Renesansowa świątynia została zbudowana w połowie XVII wieku, jej budowę ufundowali książęta Radziwiłłowie. Reformaci nazywali świątynię katedrą – była największą i najważniejszą na Żmudzi. Zachowała się do naszych czasów w postaci niemal pierwotnej. W krypcie kościoła znajduje się mauzoleum książąt Radziwiłłów. W ozdobnych sarkofagach renesansowych i barokowych spoczywają szczątki Krzysztofa Radziwiłła „Pioruna”, jego wnuka Janusza Radziwiłła oraz innych członków rodziny. Naprzeciw kościoła, po drugej stronie ul. Senosios znajduje się Dom Rektora z XVII wieku, zamieszkiwany przez księży reformatorów. Czynny od maja do października II–VI w godz. 10-17, w innym czasie dzwonić pod numer tel. (8 347) 53685.  Należałoby poprosić pracowników o otwarcie centralnej bramy oraz pokonać jeden schodek. Dostępne wejście do kościoła dla osób o ograniczonej sprawności ruchowej. Nie ma możliwości zejścia do krypty, lecz krypta jest otwierana i sarkofagi są doskonale widoczne z góry. Osób podróżujących samodzielnie prosimy o uprzedni kontakt.

Centrum Rzemiosła Tradycyjnego „Arnetų namas” Muzeum Regionalnego w Kiejdanach, ul. Radvilų 21

Centrum Rzemiosła Tradycyjnego mieści się w domu kupca szkockiego z pierwszej połowy XVII w. Certyfikowani rzemieślnicy prowadzą tu zajęcia, odbywają się wystawy, wykłady. Czynne I–IV w godz. 8–17, V w godz. 8–15.45

Dostępne wejście do muzeum dla osób niepełnosprawnych, budynek jest wyposażony w windę, którą można trafić na drugie piętro. Osób podróżujących samodzielnie prosimy o uprzedni kontakt pod numer tel. 8 645 05168

Ulicą Senosios (ul. Stara) poruszamy się chodnikiem w kierunku ulicy Didžioji (ul. Wielka) – jedna z najstarszych ulic Starego Miasta, która zachowała swój archaiczny nieregularny kształt. Ulica powstała jako szlak handlowy prowadzący do Żmudzi. Od miejsca, w którym zaczyna się ul. Senoji – ruch jedynie dla pieszych. Na rogu ulic Senosios i Didžioji znajduje się dom (majątek kupca szkockiego z XVII wieku) z instalacją „Złoty wiek Kiejdan” (lit. ,,Kėdainių aukso amžius“) (autor Feliksas Paulauskas).

Muzeum Regionalne w Kiejdanach, ul. Didžioji 19

Muzeum zostało założone w 1922 r., mieści się w budynku dawnego klasztoru karmelitów w XVIII w. i koszarów w XIX w. Czynne II-VI w godz. 10-17.

Na wejściu jest wysoki schodek, lecz pracownik ma specjalną pochylnię, za pomocą której wózek z łatwością wjedzie. Pierwsze piętro muzeum jest dostępne bez trudności.

Kościół św. Józefa i dzwonnica, ul. Radvilų 10

Drewniany kościół i dzwonnica zostały zbudowane przez mnichów karmelitów w 1766 r. Świątynia łączy tradycyjne formy ludowe i styl barokowy z cechami manieryzmu. W okresie sowieckim służyła jako magazyn. Ocalały rokokowe organy, obrazy, ołtarze z XVIII w. Nieczynne w poniedziałki. Wejście dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Następnie poruszamy się ul. Didžioji, od skrzyżowania ulic Didžioji i Josvainių jest ruch samochodowy, przechodzimy na chodnik po prawej stronie ulicy, idziemy w kierunku gimnazjum. Istnieje możliwość dostępu do wnętrza.

Gimnazjum w Kiejdanach, ul. Didžioji 62

Gimnazjum, któremu nadano nazwę gimnazjum „Światłego” (lit. Šviesioji gimnazija) (Gymnasium illustre) wyrosło ze szkoły protestanckiej założonej w 1625 r. Budowę eleganckiego budynku w stylu renesansowym finansował książę Janusz Radziwiłł. Krzewiciele kultury reformacji i piastunowie piśmiennictwa litewskiego, którzy gromadzili się w gimnazjum, przygotowali i wydali w drukarni gimnazjalnej publikację pt. „Księga pobożności chrześcijańskiej” (lit. Knyga nobažnystės krikščioniškos). Po powstaniu 1863 r. w budynku rozlokowała się armia carska. Po II wojnie światowej do roku 1991 budynek ponownie był zagospodarowany przez wojskowych. Studenci powrócili do odrestaurowanej szkoły dopiero w 2002 r. Architektura budynku łączy style renesansu, baroku, klasycyzmu, nowoczesnego eklektyzmu, niezwykle atrakcyjna jest dwupiętrowa arkada renesansowa. Czynne I–V w godz. 8–17, VI w godz. 9–13. Polecamy obejrzeć renesansowy dziedziniec z XVII w.

Cerkiew Przemienienia Pańskiego, ul. Gedimino 2

Pierwszą drewnianą cerkiew wybudowano w Kiejdanach już w XVII w., lecz później świątynia obumarła. W 1861 r., według projektu N. Ikonikowa, ze starego budynku zrekonstruowano nowe sanktuarium. Do I wojny światowej modlili się tu carscy wojskowi, oficerowie i prawosławni mieszkańcy. Najsławniejszym przedstawicielem społeczności prawosławnej Kiejdan był Piotr Stołypin. Ku jego czci postawiono tablice pamiątkowe.

Cerkiew można obejrzeć od zewnątrz.

Muzeum-Galeria Janiny Monkutė-Marks, ul. J. Basanavičiaus 45

Prywatne muzeum-galeria, które założyła uchodźczyni z Litwy, artystka Janina Monkutė-Marks. W muzeum-galerii eksponowane są prace artystki, również organizowane wystawy znanych artystów litewskich i zagranicznych, promowany rozwój sztuki.   

Muzeum-galeria znajduje się nieco dalej od Starego Miasta, więc zaleca się skorzystać z transportu. Muzeum-galeria jest dostosowana do potrzeb osób niepełnosprawnych.

Transportem można dojechać do Minaretu XIX w.

Budynek możemy pooglądać jedynie od zewnątrz. W parku miejskim w XIX-XX w. była zagroda dworska, należąca do właścicieli miasta Czapskich i Totlebenów. Pałac został wysadzony, ocalał minaret, poszczególne części piwnicy, brama, wazy, park krajobrazowy z XIX w. Z minaretu można mostkiem przejść nad Datnówką, są równe ścieżki dla pieszych i rowerzystów, miłe miejsce na spacer, park zdobi zapora rzeczna, a także rzeźby. Są niewielkie wzgórza. W parku odbywają się imprezy miejskie.

W okolicach Kiejdan

Muzeum Powstania 1863 roku, dostosowane do potrzeb osób niepełnosprawnych. Tu można obejrzeć ekspozycję na pierwszym piętrze. Rezydencyjne Centrum Kultury Czesława Miłosza (ojczyzna Cz. Miłosza) przystosowane do zwiedzania przez osoby o ograniczonej sprawności ruchowej.

[[#ex]]